ΑΛΗΘΕΙΑ

Πόσες φορές ακόμα θα διαβάσεις
τις σκέψεις αυτές·
μέχρι να έρθει η μέρα που θα δεις,
πως δεν είναι απλώς προτάσεις
με ακανόνιστη σειρά και ροή
αποτελούμενες από τυχαίες λέξεις,
που μια γυναίκα σε μια κάλπη,
τυχαία, τραβώντας γράμματα
τις έφτιαξε,
αλλά είναι
η αλήθεια μου.

ΤΙ ΠΑΙΡΝΟΥΜΕ

Για χρόνια πίστευα πως
οι άνθρωποι παίρνουμε ότι θέλουμε,
αρκεί να προσπαθούμε.

Έπειτα έμαθα, είδα πως
έχουν δίκιο οι παλιοί· παίρνουμε
πάντοτε αυτό που μας αξίζει

Βλέποντας ο κόσμος όμως πως
δουλεύει και κινείται· αξίζουμε
μονάχα ό,τι διαπραγματευόμαστε.

ΠΑΡΑΛΙΑ

Δίνεις, αυτός δίνει; Πόσα δίνει;

Όλοι κάνουν μαλακίες.

Στην δική μας παραλία,

με τα δικά μας κουβαδάκια,

όλοι μαζί να παίξουμε.

Δεν χρωστάμε τίποτα,

δεν μας χρωστάνε τίποτα.

Μικρά απλά παραδείγματα,

άνθρωποι εκεί για μας 

που αγαπάμε.

Όλοι κουβαλάμε το σταυρό μας

όλοι φιλοσοφούμε τις πράξεις μας.

Μου την κάνεις, σου την κάνω 

και είναι ο λόγος για να φύγουμε.

Να πάμε σε άλλη παραλία,

να παίξουμε με άλλα κουβαδάκια.

Να καταλάβουμε καθώς περνά ο χρόνος,

πως η λογική μας καβαλάει το συναίσθημα

και πως ίσως είναι λάθος οι άνθρωποι

να παίζουμε σε μια παραλία.

ΚΡΙ-ΚΡΙ

Δύει ο ήλιος...
Όχι άμεσα, σε κανένα 45λεπτο.
Είναι Σεπτέμβρης, βλάστηση ξηρή
και ιδρώτας να ρέει στο σβέρκο
μήπως και δροσίσει την καμμένη πλάτη.
Σύννεφα σκόνης υψώνονται,
κολλάνε στο κορμί.
Διψασμένος, περνώντας πάνω
απ' των γυμνιστών τις ακρογιαλιές,
ενώ χαλίκια μπίγονται ανάμεσα
στων ποδιών τα δάχτυλα.
Φυσάει το λυβικό πέλαγος,
προβάλλοντας κοπάδια πρόβατα
στων κυμάτων τη ράχη.
Ας σταθώ τώρα να κοιτάξω που συμβαίνει
κι ας με πάρει ο θάνατος μετά·
ναι, ας με πάρει!
Μπροστά μου χάνεται το κρι-κρι,
ο μόνος σύντροφος που αγάπησα
σε τούτο το ταξίδι.

http://www.youtube.com/watch?v=VC3qO2V1AXY

ΣΕΞ

Κυματίζω την σημαία του έρωτα
χωρίς να υπάρχει πια έρωτας.
Σε ένα λόφο μακρυά απ' τη θάλασσα,
καθώς δύει ο ήλιος και με μίσος ευτυχίας
κρατώντας σφιχτά το κοντάρι
γελάω.

Που επάξια κρατώ το πολύτιμο λάβαρο
και ιδρώτα σκορπάω για πάρτη του
χωρίς να μπορώ να τον νιώσω,
ούτε καν.