Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

Ο ΧΡΟΝΟΣ ΕΙΝΑΙ ΧΡΗΜΑ;

Ο χρόνος είναι χρήμα
και το χρήμα λιγοστεύει συνεχώς...
Θα μου δώσει κάποια τράπεζα ένα δάνειο ζωής
παρακαλώ...


Δευτέρα 11 Αυγούστου 2014

ΒΕΓΓΟΣ

Κανείς δεν τρέχει χωρίς λόγο.
Κι εμείς τρέχουμε.
Να προλάβουμε,
να επιταχύνουμε το χρόνο.
Να έρθει πιο γρήγορα το μέλλον.
Μέλλον...
Μέλλον...
Μέλλον...
Μέλλον... 
"Ζουμερά πεπόνια."
Μια πρόταση χωρίς στόχο, 
μια συνειρμική εξυπνάδα,
λεκτική εκφραστική αδράνεια,
ορμή·
όπως και οι δρομείς
που τρέχουν και επιταχύνουν 
γρήγορα το "μέλλον"
νέο παρόν να γίνει
και "μάλλον"
ήδη γνωστό παρελθόν,
χωρίς πρόταση και στόχο.
Μια απλή ονείρωξη, 
ένα πολιτικό one night stand
που θα καταλήξει σε ένα ακόμα
επεισοδιακό διαζύγιο των αριστερών
με την κυβέρνηση 
και των πολιτών με την πολιτική.
Κανείς δεν τρέχει χωρίς λόγο
μόνο οι τρελοί
κι ο Βέγγος.

Κυριακή 20 Ιουλίου 2014

ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ IV

Για τις σκέψεις μου αυτές
δεν θέλω πλούτη, μεγαλεία...
Την αλήθεια καθαρά σας ομιλώ
γιατί να μεγαλώσω το "εγώ" μου δεν ποθώ
με υλικά αγαθά, μάρμαρα λευκά
νεκροταφεία.

Γυναίκες δεν θέλω πιο πολλές
ζόρικη σαν είναι
μου φτάνει να 'χω μία.

Σπίτια· να σκέφτομαι
τον κάθε χρόνο τα τεκμήρια
αν θά 'βγει η εφορία.

Γι' αυτές όλες τις σκέψεις μου
δεν θέλω πλούτη, μεγαλεία
το ψώνιο μου μονάχα
μια μέρα να διαβάσουν στα σχολεία.

Τρίτη 1 Ιουλίου 2014

ΠΑΡΑΠΟΙΗΣΗ ΙV

Αφήνω τις αισθήσεις να αναδύονται,
με πνίγουν οι υδρατμοί του ιδρώτα
που βγαίνει από το σώμα αυτού του ποιήματος.
Θυμάμαι εκέινο τον χειμώνα,
ο έρωτας δεν είχε μνήμη
και ο πόνος...
Τόσος πόνος για εκείνη την επιστροφή...
Να επιστρέψω πίσω σε εσένα...
Να καώ πάλι.
Φλόγες παντού, μέσα μου
στα σωθικά μου.
Που είναι εκείνο το malox
που έχει τόσο ανάγκη το κορμί μου.
Και πόνος, τόσος συναισθηματικά
συναισθηματισμένος πόνος
και όταν θες κοντά σου μια γυναίκα "αδιάθετη"
να πάρεις ένα feldene ή έστω
ένα mesulid...
Τόσος πόνος...
Αυτές τις δύσκολες ώρες που όλοι προσποιούμαστε
τους ήρωες ή μήπως
τους Έλληνες...

Το μόνο που θυμάμαι...
Μέσα απ' όλο τον τεχνοκρατικό αμοραλισμό
της νομενκλατούρας,
την ακατανόητη αμετροεπή λογοδιάρροια,
την ασυνδετότητα με τις εγκεφαλικές συζυγίες 
της γλώσσικής μας κένωσης
που δεν τολμάει κανένα imodium
να αμφισβητήσει...
Το μόνο που θυμάμαι·
αυτή η αυθύπαρκτη ανάγκη για αμφισβήτηση της ύπαρξης
του ίδιου μας του είναι...
Του ίδιου μου του εγώ...
ΕΙΜΑΙ!!!!

Μέσα σε όλη αυτην την ατμόσφαιρα των υδρατμών
των προβολέων, των χρωμάτων...
Ξεχάσαμε...
Τον πόνο.
Ξεχάσαμε...
Το φούσκωμα.
Ξεχάσαμε...
Το κάψιμο της τριβής.
Μας σώζουν τ' ακτινίδια
καθώς γνωστά σε όλους μας
κι υπακτικά είναι.
Μας σώζει το λάδι
που με το θαυματουργό του ιξώδες...
ΞΕΧΑΣΑΜΕ
το πραγματικό πρόβλημα
στου πρωκτού μας την οπή
(σφίξιμο)
"Με λέν' Αρτέμη..."
Πάμε τώρα παρακάτω

https://www.youtube.com/watch?v=15fBx8YOJOY

Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΙΙΙ (ΤΗΕ GREAT FILTER)

Άμμος, χαλίκια στα πόδια σου,
φύκια στα δάχτυλα ανάμεσα
το βλέμμα κόκκινο φωτίζει στο ηλιοβασίλεμα
σχηματίζεις ράθυμα πεταλούδες στη θάλασσα.
-Ακούω... Τι σκέφτεσαι;
Μου δείχνεις την Αφροδίτη που μόλις έσκασε μύτη
όχι στη θάλασσα μα ψηλά στον ουρανό,
τον ήλιο και λίγο πιο δίπλα νάτη κι η σελήνη.
Ολοένα καθώς σκοτεινιάζει
κάθε καινούριο ουράνιο σώμα που προβάλλει
μου το δείχνεις...
Ο Δίας, ο Άρης, ο Κρόνος κι αφού μπούκαραν όλοι οι θεοί
πλακώνουν κι οι μικρότεροι, οι ημίθεοι, τα τέρατα...
Όλη η ελληνική μυθολογία κρέμεται από πάνω μας
-Ακούω... Τι σκέφτεσαι;
Κρατάς μια χούφτα άμμου στα χέρια σου...
Όλο το σύμπαν, λες, να καθρεφτίζεται μέσα στη χούφτα σου
μα δεν σου φτάνει.
Αγκαλιάζεις όλη την παραλία μα πάλι,
κάποια αστέρια δεν βρίσκουν ταίρι στης άμμου τα χαλίκια.
"Όλος ο ουρανός με βία χωράει
σε μια παραλία
και υπάρχει κι άλλος τόσος ουρανός που δεν τον βλέπουμε."
-Συνέχισε...
-Ίσως υπάρχουν κι άλλες παραλίες
που προσπαθούν να χωρέσουν το σύμπαν μέσα τους.
Μα αν δεν υπάρχουν, τότε ποιος μας εγγυάται
ότι αυτήν τη στιγμή δεν είμαστε μόνοι;
Και αν καταλήξαμε για κάποιο λόγο μόνοι...
Ποιος μας εγγυάται ότι δεν θα έρθει μια μέρα
που ένα κομμάτι της ελληνικής μυθολογίας
θα πέσει στα κεφάλια μας.

Υ.Γ.
Μπορούμε πάντα να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε
με το πως θα γίνουμε πιο πλούσιοι
αλλά η μοίρα της ανθρωπότητας έτσι
θα παραμείνει ίδια.

http://www.huffingtonpost.com/wait-but-why/the-fermi-paradox_b_5489415.html

Παρασκευή 6 Ιουνίου 2014

ΑΥΤΟΛΥΠΗΣΗ-ΜΕΜΨΙΜΟΙΡΙΑ

Αυτολύπηση, αυτολύπηση, αυτολύπηση.
Μεμψιμοιρία, μεμψιμοιρία, μεμψιμοιρία...
Φτου και βγαίνω!
Άιντε και πάλι από την αρχή.
Αν η ποίηση έπρεπε να είναι
κακομοιριά, 
ποιος Αλεπουδέλης
ποιος Ρίτσος 
ποιος Σεφέρης...
"Θέλω μα φοβάμαι!!"
Ζυγό δουλείας τότε για σένα!
Ζυγό δουλείας για όλους!
Δεν αλλάζουνε τον κόσμο τα ποιήματα.
Πόσο μάλλον αυτά
της αυτολύπησης και της μεμψιμοιρίας
που θα τα διαβάζουνε στο μέλλον οι κριτές
και σε αίθουσες λαμπρές
θα ψυχολογούν και θα αναλύουν 
την επιτυχία ενός βάρβαρου συστήματος
πάνω σε "ευαισθητούληδες" ανθρώπους.
Κανείς δεν θα κλάψει γι' αυτούς 
θα είναι απλώς ένα ακόμα είδος που θα έχει εκλείψει
υπό τους διαχρονικούς νόμους της φύσης.
Ένα ηθογράφημα.
"Τους θυμάστε;" 
Αυτολύπηση, αυτολύπηση, αυτολύπηση.
Μεμψιμοιρία, μεμψιμοιρία, μεμψιμοιρία.

Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ

Και πάλι μετά απ' όλη αυτην την ψυχανάλυση
επανεκκινούμε το ερώτημα,
"Ποιος είμαι;"

Είσαι οι σκέψεις σου;
Οι πιο βραχύβιες και βρωμερές σκέψεις σου
που μη ελεγχόμενα παράγονται μες στο μυαλό σου.

Είσαι οι πράξεις σου;
Που φιλτράροντας τις σκέψεις σου
πράττεις μόνο το ένα απειροστό αυτών.

Είσαι η φαντασία σου;
Ερεθισμένη από τον καθημερινό σου βίο
ξεσπάει σε ανύπαρκτους κόσμους τις βρωμιές σου.

Δεν είσαι ένα πράγμα.
Αλλά δεν αυτοπροσδιορίζεσαι.
"Είμαι ένας καθρέφτης;"
................................................................
Είμαι ένας καθρέφτης.
Εγώ! Είμαι ένας καθρέφτης.
Εσείς, τι είστε, δικός σας, πρόβλημα.

Παρασκευή 2 Μαΐου 2014

......................................................ΠΑΥΣΗ...................................................

Κενό
Ησυχία
Παύση
............

Μορφασμός
Ασφυξία
Παύση
......................

Νευρικότητα
Υστερία
Παύση
...............................

Ανάγκη
Δράση
Παύση
.................................................

Φανατισμός
Παραλογισμός
Παύση
...........................................................................

Κομματισμός
Φασισμός
Παύση
.................................................................................................

Εκτόνωση 
Σιωπή
Παύση
.......................................................................................................................

Ματαιότητα
Λοβοτομή
Παύση
 ...................................................................................................................................
ΠΑΥΣΗ
ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ
ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ
ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ
ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ
ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ
ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ
ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ
ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ ΠΑΥΣΗ



Πέμπτη 1 Μαΐου 2014

Η ΚΑΛΠΗ

Μπορώ να κρατήσω την αναπνοή μου,
μέχρι να κλείσω τα τριάντα;
Μέχρι τα εξήντα, τα εβδομήντα και άνω
μέχρι να πεθάνω;
Μπορώ ακούγοντας τις λέξεις αυτών
να κρατήσω την αναπνοή μου,
να σηκώσω το ποτήρι,
να πιω μια γουλιά κρασί,
να σηκωθώ
απ' το τραπέζι των διαπραγματεύσεων
να φορέσω το πανωφόρι,
ενώ πάντα αυτοί θα συνεχίζουν να μιλάνε
να διαστρεβλώνουν τα λόγια μου
και την εικόνα μου,
χαμογελώντας να ασπαστώ τους οικοδεσπότες,
ευγενικώς,
και να τους πω χαριτωμένα εκπνέοντας
πριν σκάσω κι ακουστεί
η πόρτα πίσω μου κλειστή...
"Εφόσον δεν τα είπαμε στο γεύμα,
θα τα πούμε στην κάλπη"...

Υ.Γ.
Κι αν δεν τα πούμε και εκεί
μόνο στους δρόμους και στα χαρακώματα.

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

ΣΧΟΛΙΟ

Χαχαχαχαχαχαχαχαχα!!!
Ας γελάσουμε όλοι μαζί
και ας γίνουμε μεμψίμοιροι καρμίρηδες...
Ας μπούμε στην διαδικασία της αυτολύπησης.
Ας μην μάθουμε τίποτα καινούριο
και ας αναλωθούμε πάλι στο "εγώ" μας.
Πόσο μαύρα είναι όλα γύρω,
ποτέ όμως πιο μαύρα απ' ότι αιώνες πριν.
"Πάντα έτσι ήταν και πάντα έτσι θα 'ναι".
Η θλίψη πάλι ποίηση, μια μαύρη δημιουργία
για την μη αλλαγή
μόνο για την καταγραφή των γεγονότων,
την αυριανή ιστορική μελέτη,
την κοινωνιολογία
-ηθογραφία-.
Δεν θα σας πάρω μαζί μου,
δεν θα έρθω κοντά σας στον βούρκο της θλίψης
και της ραθυμίας,
αλλά θα γίνω χαραμάδα στη μαυρίλα,
όταν θελήσετε να παίξουμε στο φως.

ΝΕΟΣ VI

Η ζωή δεν είναι σκύλα
εμείς θέλουμε να μας γαβγίζει
Οι άνθρωποι γύρω μας δεν είναι μαλάκες
επειδή θέλουμε να τους βλέπουμε με τ’ όργανο στο χέρι
Ο κόσμος δεν είναι σκατά
επειδή θέλουμε να είμαστε ό,τι τρώμε
Σταμάτα να δικαιολογείς τον εαυτό σου
Για ν’ απολαύσεις τη ζωή
πρέπει να βγάλεις το παλούκι απ’ τον πρωκτό σου
που έβαλες μια μέρα εσύ οικιοθελώς.

Y.Γ.
κι αν δε το έβαλες εσύ,
σίγουρα επέτρεψες την παραμονή του.

Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 2014

Υπάρχουν τρόποι να κάνεις παιχνίδι οικονομίας...
Το κόστος εργασίας δεν είναι ανταγωνιστικό;
Αλήθεια κύριε Υπουργέ πολιτισμού;
Στην Ελλάδα έχουμε μεγάλο κόστος εργασίας;
Εσάς το πρότυπο σας είναι το Λονδίνο
κύριε Υπουργέ ή το Πεκίνο;
Γιατί;
Αν δεν καταλαβαίνετε είστε πολύ επικίνδυνος
ή πολύ βλάκας που και πάλι είναι το ίδιο.
Εξαρτάται που μας κατατάσσετε
κύριε Υπουργέ πολιτισμού...

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=TYva1Q-u4bk

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

ΠΟΡΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Στέκομαι στο σκοτάδι μόνος.
Μια τεχνητή βροχή υγραίνει τη σιωπή.
Η περπατητή μπασσογραμμή διεισδύει...
Μυστηριώδης.
Φορώντας μία καπαρντίνα.
Κορίτσια στους ήχους, σχεδόν,
ελαττωμένου μουσικού πιάνο χασκογελάνε
περιμένοντας την καβαλαρία...

Μια πόλη, όλοι γνωστοί
σε ένα τέτοιο κόσμο, σε ένα τέτοιο σπίτι
σαν το κόκκαλο που πέταξα στο σκύλο μου
έτσι τους πέταξε στην πόλη η ζωή.

Όλοι στο ίδιο σκηνικό, στην ίδια τραγωδία.
Ο τρελός· ο σώφρων...
Ο καθένας με την δικιά του αυτοκατανόηση,
το δικό του κοινωνικό συμβόλαιο
σε μια ιδιαίτερη σχέση,
μιας ιδιαίτερης κουλτούρας,
ενός ιδιαίτερου τόπου,
με ισάξια δικαιώματα στο χωροχρόνο.

Και τι είναι αυτός ο δολοφόνος στο δρόμο;
Ανήσυχο σαν του βατράχου το μυαλό του.
Πώς θα πάει διακοπές, ώστε να παίξουν τα παιδιά;
Κανείς δεν σταματάει στο οτοστόπ...
Αν κάποιος σταματήσει θα υπάρξει και η λήθη.

"Κι αν κάποιος μια κόρη αγαπά"
από το χέρι θα την πιάσει
για να καταλάβει· πως ο κόσμος
σε εσάς στηρίζεται
και η αγάπη
αιωνιότητα στο τώρα θα προσδώσει

Και μέσα σε όλα αυτά
και η καβαλαρία.
Εναρμονίζεται τέλεια στους ρυθμούς της πόλης.
Σήμερα έτυχε η καταιγίδα να την βρει εδώ...
Ποιος ξέρει που θα την βρει η επόμενη....

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ ΙΙ

Υπάρχει ο καλλιτέχνης
αυτός που συλλαμβάνει μια ιδέα,
έναν τρόπο.
Ο καλλιτέχνης, ο πρωτοπόρος...
Αφουγκράζεται με αυτιά κλειστά,
βλέπει στο σκοτάδι,
μυρίζει και άπτεται στο κενό.

Υπάρχει κι ο ζογκλέρ. 
Δεν είναι καλλιτέχνης...
Αυτός που μιμείται τέλεια τον τέλειο,
που κλαίει γελάει κατα παραγγελία,
που τα δάχτυλά του κινούνται τάχιστα
πάνω στα τάστα του έγχορδου οργάνου...
Δεν είναι καλλιτέχνης.
Είναι όμως ένα πολύ καλό εργαλείο 
στα χέρια του.

Υ.Γ
Δυστυχώς έχουμε γεμίσει ζογγλέρ
και γελωτοποιούς...

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ι

Η έκφραση σήμερα είναι η αλατιέρα στο τραπέζι της κουζίνας.
Η εμπειρία της τέχνης, σαν την εμπειρία της αναπνοής.
Όσοι νιώθουν περιορισμό στην καλλιτεχνική έκφραση,
όσοι νιώθουν ότι το σύστημα τους πνίγει,
μπορούν απλώς να πάψουν να διεκδικούν τον τίτλο
του καλλιτέχνη.


Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΣΚΕΨΕΙΣ Κ.Κ.

Σιωπή...
Σιωπή!
Όταν υπάρχει πραγματικός λόγος να σωπαίνουμε.
Όταν ένας νέος φεύγει, 
το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι σιωπή.
Να ξεχάσουμε για λίγο τις επάρσεις μας.
Να ξεχάσουμε για λίγο τη ματαιοδοξία μας.
Τους εφήμερους προβληματισμούς μας.
Τις κατασκευασμένες δυτικότροπες καταναλωτικές μανίες μας
και ευδαιμονίες μας.
Ας νιώσουμε την ευλογία της ζωής,
της συνύπαρξης μας με τους συνανθρώπους μας
και την αγάπη που μοιραζόμαστε μαζί τους
και ας δεχτούμε όλοι ευλαβικά την κοινή μας μοίρα,
ας δεχτούμε ταπεινά τον θάνατο
ως απερίσπαστο κομμάτι της ζωής.
...................................................................................
Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατο.

Υ.Γ. Είμαστε όλοι εδώ για όλους εμάς.

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

ΣΙΩΠΗ

Σιωπή...
Όταν υπάρχει πραγματικός λόγος να σωπαίνουμε.
Όταν ένας νέος φεύγει, 
σιωπή συντροφεύει 
την ατέρμονη θλίψη μας.

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

ΣΚΕΨΕΙΣ Κ.ΑΘ.

Η κουλτούρα μας, οι εθισμοί μας, χρίζουν κατεστημένα.
Η καταναλωτική ισχύς τα αναδεικνύει.
Σήμερα λεφτά υπάρχουν
και έχουν μέσο όρο ηλικίας
τα πενήντα, ίσως και τα εξήντα.
Όλος ο καταναλωτικός κόσμος γι' αυτούς δουλεύει.
Αφού μόνο αυτοί έχουν.
Γι' αυτό δεν υπάρχει πουθενά μεγάλη τέχνη 
να εκφράσει εμένα, τον Θωμά, τη Στέλλα,
την Κατερίνα, την Αρετή, τον Θοδωρή,
τον Γιώργο, τον Πέτρο, τον Θέμη...
Κι αν κάνουμε εμείς για τους δικούς μας
ποιος θα έχει να την στηρίξει οικονομικά,
να την πληρώσει.
Βέβαια για κάποιο λόγο θεωρούμε
πως ακόμα κι οι δικοί μας που έχουν
είναι ακούλτουροι και βόδια
και δεν μας καταλαβαίνουν.
Θεωρούμε πως οι νέοι αστοί έχουν μπουζουκοκουλτούρα.
Πως δεν υπάρχει σοβαρή αστική τάξη σε αυτήν τη χώρα.

Μήπως τελικά τα βόδια είμαστε εμείς; 

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2014

ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ 23/04/2010

Απ' το νησί θα αναγγείλω τα μαντάτα
και θα προσμένω την ορθή στιγμή·
ημερομηνία.
Στη χώρα των Συβαριτών τα νέα μέτρα
η νέα θεομηνία·
δεν θα 'ρθουν νύχτα, μα τη μέρα
καθώς οι τρυφηλοί θα παίζουν
με την Τζούλια μαλακία.

http://www.kamarinia.gr/article/item/183464-perasan-tria-hronia-apo-diaggelma-tou-gap-sto-kastelorizo-video

http://parodynews.wordpress.com/2010/03/03/%CE%B7-%CF%84%CE%B6%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CE%B7-%CE%B1%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%BF%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CF%84%CF%83%CF%8C%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%AD%CE%B3/

Σάββατο 18 Ιανουαρίου 2014

Ο ΕΛΛΗΝΑΣ

Ζωή μου η επανάληψη της μικρασιατικής καταστροφής.
Ξέρω ότι οι κρατικές δομές εξουσίας δεν μου προσέφεραν ποτέ ελευθερία.
Ούτε θα μου προσφέρουν.
Δεν υπάρχουν μεσσίες, ηγέτες να με λυτρώσουν.
Και αν κάποιος βρεθεί κάποια στιγμή θα τον εξοστρακίσω.
Οι τάξεις υπάρχουν, αλλά όλοι παίζουμε σφαλιάρες μεταξύ μας.
Πατρίδα μου δεν είναι ένα γεωγραφικό όριο.
Σε 50 χρόνια οι πατρίδες μου θα αριθμούν 196.
Σε 100 χρόνια θα αποτελώ την κινητήριο δύναμη της τεχνολογικής εξέλιξης.
Σε 200 χρόνια θα είμαι το κυρίαρχο παράδειγμα τρόπου ζωής και σκέψης.