ΣΚΕΨΕΙΣ Β.Γ.

Είμ' ένα αστέρι φωτεινό μοναδικό·

μα όλη μέρα δεν με πρόσεξες.

Μ' αγνόησες μέχρι που νύχτωσε... 

Στον έναστρο ουρανό με εννόησες,

όταν με είδες μές στης λίμνης τα νερά 

να χάνομαι, να πέφτω.