Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 2014

Υπάρχουν τρόποι να κάνεις παιχνίδι οικονομίας...
Το κόστος εργασίας δεν είναι ανταγωνιστικό;
Αλήθεια κύριε Υπουργέ πολιτισμού;
Στην Ελλάδα έχουμε μεγάλο κόστος εργασίας;
Εσάς το πρότυπο σας είναι το Λονδίνο
κύριε Υπουργέ ή το Πεκίνο;
Γιατί;
Αν δεν καταλαβαίνετε είστε πολύ επικίνδυνος
ή πολύ βλάκας που και πάλι είναι το ίδιο.
Εξαρτάται που μας κατατάσσετε
κύριε Υπουργέ πολιτισμού...

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=TYva1Q-u4bk

Τρίτη 11 Φεβρουαρίου 2014

ΠΟΡΤΕΣ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ

Στέκομαι στο σκοτάδι μόνος.
Μια τεχνητή βροχή υγραίνει τη σιωπή.
Η περπατητή μπασσογραμμή διεισδύει...
Μυστηριώδης.
Φορώντας μία καπαρντίνα.
Κορίτσια στους ήχους, σχεδόν,
ελαττωμένου μουσικού πιάνο χασκογελάνε
περιμένοντας την καβαλαρία...

Μια πόλη, όλοι γνωστοί
σε ένα τέτοιο κόσμο, σε ένα τέτοιο σπίτι
σαν το κόκκαλο που πέταξα στο σκύλο μου
έτσι τους πέταξε στην πόλη η ζωή.

Όλοι στο ίδιο σκηνικό, στην ίδια τραγωδία.
Ο τρελός· ο σώφρων...
Ο καθένας με την δικιά του αυτοκατανόηση,
το δικό του κοινωνικό συμβόλαιο
σε μια ιδιαίτερη σχέση,
μιας ιδιαίτερης κουλτούρας,
ενός ιδιαίτερου τόπου,
με ισάξια δικαιώματα στο χωροχρόνο.

Και τι είναι αυτός ο δολοφόνος στο δρόμο;
Ανήσυχο σαν του βατράχου το μυαλό του.
Πώς θα πάει διακοπές, ώστε να παίξουν τα παιδιά;
Κανείς δεν σταματάει στο οτοστόπ...
Αν κάποιος σταματήσει θα υπάρξει και η λήθη.

"Κι αν κάποιος μια κόρη αγαπά"
από το χέρι θα την πιάσει
για να καταλάβει· πως ο κόσμος
σε εσάς στηρίζεται
και η αγάπη
αιωνιότητα στο τώρα θα προσδώσει

Και μέσα σε όλα αυτά
και η καβαλαρία.
Εναρμονίζεται τέλεια στους ρυθμούς της πόλης.
Σήμερα έτυχε η καταιγίδα να την βρει εδώ...
Ποιος ξέρει που θα την βρει η επόμενη....

Τρίτη 4 Φεβρουαρίου 2014

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ ΙΙ

Υπάρχει ο καλλιτέχνης
αυτός που συλλαμβάνει μια ιδέα,
έναν τρόπο.
Ο καλλιτέχνης, ο πρωτοπόρος...
Αφουγκράζεται με αυτιά κλειστά,
βλέπει στο σκοτάδι,
μυρίζει και άπτεται στο κενό.

Υπάρχει κι ο ζογκλέρ. 
Δεν είναι καλλιτέχνης...
Αυτός που μιμείται τέλεια τον τέλειο,
που κλαίει γελάει κατα παραγγελία,
που τα δάχτυλά του κινούνται τάχιστα
πάνω στα τάστα του έγχορδου οργάνου...
Δεν είναι καλλιτέχνης.
Είναι όμως ένα πολύ καλό εργαλείο 
στα χέρια του.

Υ.Γ
Δυστυχώς έχουμε γεμίσει ζογγλέρ
και γελωτοποιούς...

ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ Ι

Η έκφραση σήμερα είναι η αλατιέρα στο τραπέζι της κουζίνας.
Η εμπειρία της τέχνης, σαν την εμπειρία της αναπνοής.
Όσοι νιώθουν περιορισμό στην καλλιτεχνική έκφραση,
όσοι νιώθουν ότι το σύστημα τους πνίγει,
μπορούν απλώς να πάψουν να διεκδικούν τον τίτλο
του καλλιτέχνη.


Σάββατο 1 Φεβρουαρίου 2014

ΣΚΕΨΕΙΣ Κ.Κ.

Σιωπή...
Σιωπή!
Όταν υπάρχει πραγματικός λόγος να σωπαίνουμε.
Όταν ένας νέος φεύγει, 
το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι σιωπή.
Να ξεχάσουμε για λίγο τις επάρσεις μας.
Να ξεχάσουμε για λίγο τη ματαιοδοξία μας.
Τους εφήμερους προβληματισμούς μας.
Τις κατασκευασμένες δυτικότροπες καταναλωτικές μανίες μας
και ευδαιμονίες μας.
Ας νιώσουμε την ευλογία της ζωής,
της συνύπαρξης μας με τους συνανθρώπους μας
και την αγάπη που μοιραζόμαστε μαζί τους
και ας δεχτούμε όλοι ευλαβικά την κοινή μας μοίρα,
ας δεχτούμε ταπεινά τον θάνατο
ως απερίσπαστο κομμάτι της ζωής.
...................................................................................
Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατο.

Υ.Γ. Είμαστε όλοι εδώ για όλους εμάς.