Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2013

"ΣΕ ΓΟΥΣΤΑΡΩ"

Τι σημασία έχει τελικά το "σ'αγαπώ"
και δεν το λένε οι άνθρωποι;
Λες και είναι κάτι δεσμευτικό κάτι σπουδαίο,
κάτι ανυπέρβλητα τρομακτικό κάτι πολύ μοιραίο.
Αγάπη δεν είναι αυτή που νιώθει η μάνα
για το μικρό της το παιδί, ακόμη
κι όταν γαϊδούρι, λέει πως γίνεται
σαν μεγαλώνει;
Αγάπη δεν νιώθουνε οι φίλοι κλαίγοντας
σαν μπύρες πίνουν συζητώντας
για μιας γυναίκας την σκληρή της την καρδιά;
Αγάπη δεν μας δίδαξε κι αυτός ο άμοιρος Χριστός
πως πρέπει την καρδιά να κυριεύει,
αλλιώς γινόμαστε κυμβάλου αλαλαγμός
και ανήσυχο θεριό που δε 'μερεύει.
...................................................................................
Επομένως...
Η αγάπη είναι το αυτονόητο.
Η αγάπη είναι εύκολη.
Η αγάπη είναι η λογική.
Η αγάπη είναι στάση ζωής.
Το δύσκολο δεν είναι να αγαπήσεις κάποιον,
αλλά να τον γουστάρεις.
Η αγάπη ποτέ δεν θα είναι αρκετή
και γι' αυτό η αγάπη μες στη μεγαλοσύνη της
θα φαντάζει πάντα
ξενέρωτη
και αδιάφορη.

Υ.Γ.
Σε γουστάρω λοιπόν,
η αγάπη εννοείται.

1 σχόλιο:

Unknown είπε...

Η αγάπη μπορεί να αναπτυχθεί όταν δυο άνθρωποι γουστάρουν ο ένας τον άλλον. Δοκιμάζεται, θεμελιώνεται και γιγαντώνεται με τον καιρό. Το να συνεχίζεις να γουστάρεις τον άλλον είναι το πιο δύσκολο και πολλές φορές πρέπει να το επιδιώκουμε και να το αναζητούμε. Οι γονική αγάπη είναι νομίζω κάτι άλλο. Δεν αναπτύσσεται, αλλά εννοείται. Γεννιέται μαζί με τον άνθρωπο και υπάρχει ανεξάρτητα με το αν γουστάρεις τον χαρακτήρα του ή όχι. Ποια είναι τώρα η οπτική σου γωνία όντας γονέας;