ΣΚΕΨΕΙΣ Ο.Π.

Εικόνες, λέξεις γραμμένες στο νερό.
Βλέπω το νέο, το καινούριο.
Παραμένω νέος στο σώμα
μα το μυαλό μου γερνάει.
Οι συνήθειες μου ξεφτίζουν
αποζητούν τη ρουτίνα
αποζητώντας τη σταθερότητα.
Κοιτάζω τους ίδιους ανθρώπους·
αυτοί με ορίζουν ως ύπαρξη
αυτοί ορίζουν τη ζωή μου ως έχει.
Τα σχέδιά μου, την οπτική μου...

Τα χρόνια όμως περνούν
κάποιοι νιώθω φεύγουν μακρυά μου
για καλό; Δεν ξέρω. Μάλλον ναι.
Κάποτε που θα τους ξαναδώ δεν θα μιλάμε
γι' αυτά που κάποτε μιλούσαμε
μα για τις πετυχημένες μας ζωές
τις ρουτινιάρικες δουλειές
και το άγχος της ανάθρεψης των μικρών
των δικών μας τέκνων.