ΠΡΑΣΙΝΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

Ξεκίνησα ταξίδι μες στο πράσινο.

Κι εκεί μέσα στο εύφορο λιβάδι

χάθηκα στο μπλε του ουρανού,

βούτηξα στα νερά του ποταμού,

βγήκα σ’ ένα σεμέντινο πηγάδι

με τοίχους γλοιώδεις απ’ τα βρύα

κι αφέθηκα, άρχισα να βουλιάζω.

Και βγήκα σε μια έρημο με όμορφα δέντρα τροπικά,

έσκισα τη φλούδα από ένα μπενζαμίνο...

άγγιξα την καρδιά της φύσης· ήταν παγωμένη κρύα.

Σκέφτηκα: «Θεέ μου, είναι πράγματι νεκρή!

Δε μας παίρνει άλλο κι έχουμε μικρή ζωή.

Μήπως να φύγω γρηγορότερα ή να μείνω

σ’ αυτό το μαύρο που μου ‘μεινε παρηγοριά

από ολάκερο ουράνιο τόξο;»

Κάποια στιγμή θα μας το πει:

«Ρεμάλια αρκετά! Περάστε όξω!»

23-12-01