ΝΕΟΣ ΙV

Ροδόλφε, κοίτα τι όμορφα γλιστράει απάνω στο χαρτί

και γράφει όμορφες λέξεις μ’ άσπρο φόντο τούτο το στυλό

και εικόνες μαγικές ξεβγάζει το αγέρι με τη σκόνη

που τα μάτια μας κάνει να δακρύζουν στο σκοτάδι.

.........................................................................................

Ροδόλφε, κοίτα τι γλυκά η νύχτα αγκαλιάζει τα παιδιά μας

κι όμορφα μες στα στενά, λερά σοκάκια τα υπνωτίζει

και το πρωί οι ηλιαχτίδες που θα χτυπήσουνε στο μέτωπο

θα δείξουνε τη θλίψη μες στα μάτια να γυαλίζει.

Ροδόλφε, ρούφα τον άχρωμο αέρα και πες μου μόνο

πόσα διαφορετικά χρώματα νιώθεις ότι μυρίζεις

κάθε φορά που μαύρα τα πνευμόνια σου κραυγάζουν,

καταμεσής του λευκού ονείρου, για λίγο οξυγόνο.

Ροδόλφε, νιώσε τους τοίχους γύρω που όλο και ψηλώνουν

και μοιάζει το μπλε του ουρανού συνέχεια να γκριζάρει

καθώς επιβλητικότερες αυτές κάνουν τους ανθρώπους μικρούς

με το τσιμέντο άναρχα τριγύρω να ποζάρει.

Ροδόλφε, πήγαινε μια βόλτα και κοίτα στην παραλία

τι όμορφα τα ψάρια, θαρρείς πως μεθυσμένα

βγήκαν στην επιφάνεια για λίγη ηλιοθεραπεία

αφού πλέον το φως δε φτάνει τον πυθμένα.

Ροδόλφε, σταμάτα δεν είναι ανάγκη να κλαις

κι εσύ αθώος όπως κι οι άλλοι, για όλα αυτά δε φταις.

10 -09-02