Κυματίζω την σημαία του έρωτα
χωρίς να υπάρχει πια έρωτας.
Σε ένα λόφο μακρυά απ' τη θάλασσα,
καθώς δύει ο ήλιος και με μίσος ευτυχίας
κρατώντας σφιχτά το κοντάρι
γελάω.
Που επάξια κρατώ το πολύτιμο λάβαρο
και ιδρώτα σκορπάω για πάρτη του
χωρίς να μπορώ να τον νιώσω,
ούτε καν.
χωρίς να υπάρχει πια έρωτας.
Σε ένα λόφο μακρυά απ' τη θάλασσα,
καθώς δύει ο ήλιος και με μίσος ευτυχίας
κρατώντας σφιχτά το κοντάρι
γελάω.
Που επάξια κρατώ το πολύτιμο λάβαρο
και ιδρώτα σκορπάω για πάρτη του
χωρίς να μπορώ να τον νιώσω,
ούτε καν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου