Σάββατο 5 Οκτωβρίου 2013

ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ: ΣΚΕΨΕΙΣ J.D.

Πεινασμένοι...
Είμαστε.
Όχι από υλικά τόσο.
Όχι από ανέσεις.

Όχι
από ήχους μοναχικούς
μεγαλεία εθνικά.
Πιστεύουμε αλήθεια στο έθνος;
Τι κοινό έχουμε όλοι εμείς τελικά;
Ούτε καν τα ίδια συμφέροντα δεν έχουμε.
Δεν πιστεύουμε στο Θεό.
Ποιον θεό;
Ας πιστέψει πρώτα ο Θεός σε εμάς.

Εγώ στη δύση, ο άλλος στην ανατολή
και αυτό το λέμε σχέση της κρίσης.
Μια ολοκληρή νέα τεχνολογία αναπτύσσεται
από την ανθρωπότητα στις νέες αναγκες προσαρμογής.

Δεν υπάρχει δουλειά.
Δεν χρειάζεται η δουλειά.
Δυστυχώς έχουμε την ατυχία
να έχουμε πολύ ελεύθερο χρόνο,
να μπορούμε να δουλεύουμε λιγότερο,
να παράγουμε πολλά περισσότερα...

Εξαφανιζόμαστε.
Πώς;
Όλοι αυτοί οι πατριώτες μας εξαφανίζουν...
Στην ιδέα του έθνους.
Κανείς δεν αντιδρά στο μεγαλύτερο εχθρό.
Το απαράβατο δικαίωμα στην επιβίωση.
Πρώτα του είδους.
Η αναπαραγωγή μας.
Μας έχουν στερήσει το δικαίωμα της   α ν α π α ρ α γ ω γ ή ς.
Μας έχουν στερήσει το   δ ι κ α ί ω μ α     της αναπαραγωγής.
Μας έχουν στερήσει αυτό που χαρακτηρίζει
κάθε ζωντανό οργανισμό.
Τον πολλαπλασιασμό.
Δεν έχουμε την δυνατότητα κοινωνικά
το να πράξουμε.
Πεθαίνουμε...
Σαν είδος
Σαν έθνος
Σαν κουλτούρα
Δεν είμαστε ζωντανός οργανισμός.
Let the sunshine in
........................................................
Collapse: How Societies Choose to Fail or Succeed
Jared Diamond

2 σχόλια:

lostinthewild είπε...

Sometimes I think I know how the people on Easter Island must have felt, when they realised no matter how big the statues, no matter if they destroyed enemy statues, the god they had invented would not save them from the catastrophe they had brought upon themselves.
I suppose they knew they were dead while they were still alive.

ΝΙΚΙΑΣ είπε...

Exactly!!!!! J.D. refers to the people of the Easter Island in his book. Have you read the book, because if you haven't then I am glad that you made the connection to it by reading my writings