ΑΛΚΟΟΛ

Ρέεις άφθονο στα χείλη μου
με κάνεις και ξεχνώ.
Θολώνεις τη σκέψη μου
δεν βλέπω...
Πόσο πολύ σε αγαπάω!!!
Βασιλιά, κρατάς τα ηνία
τη λογική μου ελέγχεις.
Χαίρομαι που σε γνώρισα.
Που σε πλήρωσα αδρά.
Σε κατανάλωσα.
Πόσο θα διαρκέσεις,
γλυκό ναρκωτικό;
Μπορείς να μείνεις στο συκώτι μου
αιώνια.
Να σε μεταβολίσω δεν ποθώ.
Μέσα μου θέλω να 'σαι,
μέχρι τις νύχτες να κοιμάμαι
να μπορώ,
ξανά μην πληγωθώ.
Μείνε μέσα μου.
Τι είσαι;
Μπύρα, τζην, ρακόμελο καυτό.
Τα σωθικά μου ζέστανε,
ζάλισέ το μυαλό,
να μη σε σκέφτομαι.
Να βλέπω στις γωνιές ελπίδα νέα,
κορίτσια πρόθυμα να μ' αγαπήσουν
να με ερωτευτούν, να νιώσω όπως τότε,
που το κρεβάτι έγερνε κι ας ήταν σταθερό.
Δώσε μου εικόνες θολερές,
πατούσες γυναικείες
στο στήθος ν' ακουμπώ
και να ζεσταίνουν την ψυχή
σαν να 'τανε οι οικίες
πατούσες που ποθώ
στο στήθος ν' ακουπήσουν, στα χείλη
που μπήκες μια νύχτα εσύ
σαν διαρρήκτης,
μεθυστικό αλκοόλ.