ΠΑΝΙΚΟΣ

Ιδρώνεις, ξυπνάς.
Το μόνο που νιώθεις είναι το στομάχι σου.
Και εύχεσαι μακάρι...
Ας σταματούσες να μιλάς.
Ας σταματούσες να πράττεις
και ας υπέμενες απλώς τις αποφάσεις.
Ας έκοβες πιο πριν κάθε επικοινωνία.
Με όλους και όλα.
Ας άφηνες τα πράγματα να ρέουν.
Ο πανικός είναι σύμβουλος κακός.
Ο πόνος ακόμα χειρότερος.
Σε κάνει μικρό, σε κάνει ανύμπορο θεριό
ό,τι κι αν ποθείς, εκεί το χάνεις.
Μέσα στην ηρεμία σου τα βλέπεις καθαρά,
ίσως και αυτό που γράφεις...
ΛΑΘΟΣ 
Δεν είσαι εσύ. Πόσο μπορεί να σ' έχει αλλάξει.
Μα πάλι μπούρδες θες να πεις, το έχεις καταλάβει
μα είναι πια αργά. Γυρισμός πια δεν υπάρχει.
Κι όσο προσπαθείς να φτιάξεις αλυσίδες,
τόσο ερεθίζεις την επαναστατικότητα.
Είσαι καλός; Είσαι κακός;
Οι κακοί στη φυλακή.
Κι ο πανικός σύμβουλος κακός
μακάρι να παρέμενε έξω απ' τη ζωή.