ΦΛΩΡΟΑΣΤΟΣ

Το μέλλον μου ακόμα βλέπω,
από ένα παράθυρο βορινό
με θέα όλη τη θάλασσα.
Και από τις παγωμένες νότιες βουνοκορφές
να κουτρουβαλάει ο κρύος αέρας,
για να σμίξει βίαια με τη μπουκαδούρα.
Ένα σπίτι ζεστό, όμορφα τακτοποιημένο,
πρόθυμο και κιμπάρικο.
Να συζητάμε για τα απλά, τα καθημερινά,
ενώ θα καθαρίζω φρούτα.
Αρώματα πορτοκαλιού στο καθιστικό
και δενδρολίβανο στην κουζίνα.
Τα παιδιά να τρέχουν έξω στον κήπο.
Κάτασπρα παιδικά χαμόγελα,
κάτω από τον ανοιξιάτικο ήλιο
που σιγοκαίει το δέρμα τους.
Ποιος; Εγώ...
Ένας φλωροαστός

http://www.youtube.com/watch?v=NM1a7vojSCQ