Οι μέρες περνάνε
και η κάθε μέρα
με κάνει πιο αυτόνομο
πιο ευτυχισμένο.
Πιο αυτόνομο;
Τίποτα δεν θα ήμουνα χωρίς εσάς,
καλοί μου φίλοι.
Τίποτα δεν θα ήμουνα,
χωρίς τη δική σας παρατήρηση,
να γίνομαι οντότητα στον κόσμο.
Χωρίς τον σεβασμό σας απέναντι
στη δική μου αυτοκατανόηση.
Χωρίς τις ειρωνίες σας,
τον σαρκασμό για τα γελοία,
τα αστεία της ζωής που μοιάζουνε μεγάλα,
όταν από μέσα τα κοιτάμε.
Χωρίς εσάς καλοί μου φίλοι,
πώς θα μπορούσα μόνος μου να γράφω,
πώς θα μπορούσα να υπομείνω
τον ίδιο μου τον εαυτό;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου