ΝΥΧΤΕΡΙΝΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

-'Ερωτας... μια δεύτερη ζωή ατραυμάτιστη αλλά όχι ατέρμονη.
-Σαν την πρώτη ζωή μου ακούγεται.
-Όχι αυτό είναι αγάπη. Η αγάπη μας κρατάει γερά με τα πόδια στο έδαφος. Σχεδόν μας βουλιάζει.
-Επιπλέουμε.
-Το σώμα πνίγεται και τα ρουθούνια ίσα ίσα έξω απ το νερό.
-Όσο καίγεται το ζωοδόχο οξυγόνο όλα καλά. Όσο καίγονται πράγματα.
-Αν δεν μας έκαιγε ο έρωτας πιο πολύ απ την αγάπη θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε την αιωρήση μας στο νερό.
-Ο έρωτας μας τσουρουφλίζει, αλλά η αγάπη μας κάνει στάχτη στο τέλος.
-Ποιός θέλει να γίνει στάχτη; Ποιός δεν θέλει να μπορεί να τσουρουφλίζεται αιώνια;
-Πλάνη είναι. Η στάχτη είναι ο προορισμός μας.
-Τότε ας τσουρουφλίζομαι μέχρι να γίνω στάχτη. Και ίσως και τότε ο έρωτας να είναι αιώνιος.
-Αιώνια είναι τα χειρότερα πράγματα. Ώρα καλή λοιπόν.

ΦxΨ