CONTINUE 9...8...7....6.(INSERT COIN)..5....4...3....2...1...

Μπορώ να ξοδεύω τη ζωή μου
το χρόνο μου να ρίχνω κατοστάρικα.
Ναι!!!! Σας πάω πίσω,
κατοστάρικα μέσα στα φλιπεράκια.
Χρόνο έχω; Σίγουρα δεν έχω χρήμα.
Θα κοιτώ την ευκολία μου.
Παίζω παιχνίδι μέχρι εκεί που με παίρνει
με αυτό το ένα κατοστάρικο.
Ποτέ δεν συνεχίζω.
Πέμπτο επίπεδο... Ας είναι.
Τέταρτο... ας είναι.
Μετά θα βαρεθώ
θα πάω στο καινούριο,
τον οβολό πάλι θα ρίξω...
Πάλι στο πέμπτο,
άντε το πολύ, καμιά φορά,
έκτο.
Και πάλι στο επόμενο
και πάλι στο επόμενο.
Ποτέ μου σχέση δεν προκαίνω να αναπτύξω,
ούτε με τα παιχνίδια μου.
Μόνο το χρόνο μου σκορπίζω.
................................................................

Θέλω μια, θέλω έναν.
Να αναπτύσσω σχέση.
Γιατί εκεί που δεν το περιμένεις,
αν ρίξεις κι άλλο οβολό και συνεχίσεις
αντί τα πάλι παρατήσεις
θα δεις εκεί  που φαίνεται πως πας να τελειώσεις
νέα επίπεδα πιο συναρπαστικά
παράλληλα πιο δύσκολα έρχονται μπροστά σου.
Και τον υπέρτατο κακό σαν έφτασε η ώρα να σκοτώσεις
ήρθε σαν όαση να σε ηρεμήσει to bonus stage...
Και το παιχνίδι τελικά δεν έχει τελειωμό.
Κάπως έτσι είναι και οι σχέσεις...