ΔΥΣΛΕΞΙΑ (Γ.Φ.)

Νορίζουν μερικοί πως γνωμίζουν
ότι καλά αφτοί λιμούν.
Δικές μου είναι οι λέξεις
πάκοιοι ξεν δέρουνε α'νκούν,
μόνο ίτο στουγάρουν.
Τι έχεις απ νεις τους
κεδάρα όμως ενδ δούνιν,
μο τυαλό τους σχιφτά κλούνειν.
Γιατί σι' εγένα η ξώσσα 'φτη 
κούγεται ραξέπανη στ' αφτί.
Εικόνες δου νε φορείς να μπανταστείς
πις ταραξενιές τικιάς μου δωής
γρι απ δεν φραταλαβαίνεις κράση αφτή

"Ανξ ερ κάθι γαρείς φσυ αρ άπα ξώνε ίρι μα νιφάγω"
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
(Τότε δυσλεκτικός δεν είμαι εγώ, αλλά εσύ και όλο σου το σόι)
Ατόηνε!