RV

Έχω πολλές φορές τόσες απορίες.

Γιατί αυτό, γιατί εκείνο, γιατί το άλλο.

Νιώθω ότι όλοι με κοιτάνε 

για το κενό βλέμμα της αναζήτησης,

της παιδικής αφέλειας,

της ενήλικης βλακείας.

Δεν νομίζω ότι χρειάζομαι ποτέ ένα ποτό.
Είμαι βέβαιος πως αυτό με χρειάζεται.

Αλλά και πάλι είμαι τυχερός
που έχουν περάσει 15 χρόνια απ' όταν ήμουν νέος
και είμαι ακόμα νέος.
Την επόμενη φορά δεν θα είμαι.

Θυμάμαι ακόμα τους ίδιους ανθρώπους.
Αυτοί με μεγάλωσαν.
Ο Πρετεντέρης, η Στάη, ο Χατζηνικολάου...
Αν πεθάνουν αυτοί τι θα κάνω;
Είναι το ευ ζην...
Όχι;

Σε μισώ· μιλάω στον εαυτό μου.
Γιατί με κοιτάτε όλοι σε αυτό το δωμάτιο;
Ίσως να με χρειάζεται μια μπύρα στο ψυγείο.
Δεν πρέπει να ξεχάσω να τα πω κάποια στιγμή όλα αυτά
στα εγγόνια μου.

http://www.youtube.com/watch?v=yJXIMHjmQkY