ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΟΣ ΝΕΟΣ

  Ήσουν ο πιο δυνατός...

  Ο πιο γεροδεμένος...

Ανόρθωνες το ανάστημά σου και κοκορευόσουν

πως ήσουν

πιο ψηλός απ’ όλους.

Την άνοιξη τα θηλυκά σε ευλογούσαν

για τις στιγμές

και τον πολύτιμο χρόνο που προσέφερες απλόχερα.

Γιατί!;

Για να εξυψώσεις το ηθικό σου και να κομπλάρεις

τους άλλους

που δεν είχαν τα δικά σου φυσικά χαρίσματα.

Να ηγετεύεις...

αυτούς που θέλουν να σου μοιάζουν.

Με τις γυναίκες ποτέ δεν είχες πρόβλημα.

Ψηλές, ξανθές, παχουλές, όλες σου άρεσαν

και σε όλες προσέφερες αφειδώς

τις υπηρεσίες σου.

Μόνο αυτό σε απασχολούσε.

Τι άλλο θα μπορούσε να απασχολήσει μια τέτοια

θεία ύπαρξη;

Άλλες έννοιες δεν είχες στο κεφάλι σου,

εκτός από το υποαλλεργικό πλαστικό που έβαζες

καμιά φορά

θίγοντας την αρρενωπότητά σου.

Έτσι· αυτή ήταν η ζωή σου...

Δεν ήσουν

τίποτα παραπάνω,

τίποτα καλύτερο,

τίποτα πιο θλιβερό,

από ένα ματαιόδοξο πέος.