Το γιο μου τον πέταξα στο τζάκι,
του έκλεισα με στάχτη τα μάτια
και τον άφησα να καίγεται σε κρύες φλόγες.
Αυτός δεν το ‘ξερε, εγώ όμως ήξερα
ότι αυτός καιγόταν...
Την κόρη μου την έβαλα για ύπνο στο κρεβάτι
με ανοιχτή την τηλεόραση.
Σαν κοιμήθηκε, έκλεισα για πάντα το καπάκι
απ’ το φέρετρο που θα τη διατηρούσε στο σκοτάδι.
Αυτή δεν το ‘ξερε, εγώ όμως ήξερα
ότι αυτή κοιμόταν...
Τον εαυτό μου τον τοποθέτησα στο σαλόνι,
απ’ τη μια το τζάκι να κοιτάει,
κι απ’ την άλλη το σκοτεινό κρεβάτι.
Έτσι να τα κοιτάω, να δω πόσο θ’ αντέξω.
Γιατί...;
Εγώ δεν ήξερα, άλλος μου ‘πε να το κάνω.
Παρόλα αυτά συνέχισα και θα συνεχίσω
απλά και μόνο να κοιτάω
μέχρι να πεθάνω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου