OΝΕΙΡΟ

Οι δρόμοι είναι άδειοι,

οι άνθρωποι κλεισμένοι στα διαμερίσματά τους,

ένας ακόμη στρόβιλος ξεραμένων φύλλων και σκουπιδιών

εμφανίζεται ξαφνικά, σαν φάντασμα μπροστά σου.

Ακόμα ένας φόβος με τον οποίο θα πρέπει να συνηθίσεις να ζεις.

Δεν είναι μόνο ο φόβος για τον αέρα που αναπνέεις,

ούτε ο φόβος για το άτομο με το οποίο θα κάνεις έρωτα.

Κάθε μέρα φοβίες, τρόμος, μοναξιά

τ ρ ο μ ο λ α γ ν ε ί α ...

Ποιοι είναι αυτοί που βιώνουν σήμερα;

Φόβος να αγαπήσεις, φόβος ν’ ανοιχτείς

και να γνωρίσεις νέους ανθρώπους,

φόβος να δείξεις τον ίδιο σου τον εαυτό,

φόβος να βοηθήσεις τον εξαθλιωμένο που σου ζητάει ζεστασιά

και κατανόηση,

φόβος να πεθάνεις, φόβος να ζήσεις.

Ακόμα και την ώρα που πέφτεις για ύπνο,

πάλι φοβάσαι

μήπως ονειρευτείς σκοτεινές ιστορίες.

Φοβάσαι μην ονειρευτείς τους ίδιους τους φόβους σου,

ξέροντας πως σαν ξυπνήσεις, όλα θα ‘χουνε τελειώσει.

Πραγματικά, ας μας ξυπνήσει κάποιος...