ΑΤΙΤΛΟ

Ακούστε!

Ναι, για μια φορά ακούστε!

Είναι οι ήχοι που βγαίνουν απ’ το πηγάδι

καθώς τα σκιάχτρα περπατούν μόνα στους δρόμους

των μεγάλων τρελοκομείων.

Εκεί η μέρα βγαίνει γαλάζια, καθώς κανείς δε σκέφτεται πλέον.

Ό,τι σου δίνουν παίρνεις και ό,τι καταναλώνεις, το δίνεις πίσω

και το πηγάδι συνεχίζει να παίζει μουσική,

εσείς όμως δεν τα ακούτε...

Τα σκυλιά γαβγίζουν πολύ δυνατά και οι πλαστικές κούκλες

που παίζουν τα παιδιά μας βγήκαν στους εκλογικούς καταλόγους.

Στα καλοκαιρινά μας θέρετρα, με όμορφα γαρύφαλλα

και χυμένες σαμπάνιες στα πόδια τους, μας θάβουν...

Μια γουλιά ακόμα και το πηγάδι δεν το βλέπεις.

Βλέπεις τρύπες παντού στην επιφάνεια και νομίζεις ότι

είναι πηγάδια.

Ακούς ξανά τα σκυλιά που γαβγίζουν και θαρρείς πως επιτέλους

ακούς τους ήχους που λαχταρούσες.

Ναι, γαλάζια είναι η μέρα.

Η νύχτα όμως

άχρωμη,

έχει μόνο ονόματα που δίνουν οι αγρότες

καθώς περιμένουν τα σκιάχτρα να διώξουν τα πουλιά μακριά

απ’ το πηγάδι.

Άλλοτε είναι μίσος, άλλοτε είναι απόγνωση κι άλλοτε

θάνατος