ΝΕΚΡΗ ΦΥΣΗ ΙΙ

Υπάρχει μια τέλεια ισορροπία μέσα μας, παντού

υπάρχει μια παρανoϊκά ήρεμη ατμόσφαιρα.

Κυλάνε όμορφα οι μέρες, ήσυχα, το ίδιο μονότονα.

Ένα νησί που έχει πάντα ήλιο.

Ένα νησί που έχει ήρεμη θάλασσα ολόγυρα

και τα κύματα του ωκεανού δε μοιάζουν να το αγγίζουν.

Είναι εύκολο να ζεις.

Είναι συνετό να μη ζητάς.

Όμως η σταγόνα θα πέσει στο κενό, για να ακουστεί

όμορφη η βουή της τρικυμίας, που θα αλλάξει τούτη τη ρουτίνα.

Είναι οι δημιουργοί που θα συννεφιάσουν λίγο τον ουρανό να βρέξει

για να ποτιστούν τα υπερφυσικά λουλούδια,

που τόσο καιρό ζουν στην ξηρασία.

Εμείς απλά περιμένουμε να αφουγκραστούμε

έστω την αναπνοή τους, ως ένδειξη ότι υπάρχουν.

Θέλουμε λίγη κόλαση για να ζήσουμε... την έχουμε ανάγκη,

όσο ανάγκη έχουμε το γαλήνιο παράδεισο.

Τόσοι άνθρωποι στην πυρά δε βρίσκονται εκεί τυχαία.

Πάντα,

αυτοί που θα τολμήσουν να ταράξουν τα ακύμαντα νερά μας,

το υπναλέο εγκεφαλογράφημά μας...

πάντα θα έχουν μια πύρινη θέση στην καρδιά μας.

02-04-03