Έρχεται ο κόσμος στολισμένος να σε δει
για τελευταία φορά πριν μπεις στου χάρου το κελί,
λουλούδια σου στολίζουνε ολόγυρα, στο πέτο, στα μανίκια,
άγιε άνθρωπε....
Σε κοιτώ· λευκό πανί τα μαγουλά σου.
Περιμένω τα μάτια σου να ανοίξεις να με δεις για ακόμη μια φορά.
Σήκω, μεγάλε άνδρα, απ’ το ξύλινο κουτί που σε ξαπλώσαν.
Δεν αρμόζει σ’ έναν άγιο μια τέτοια συμφορά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου