Ο ΝΕΚΡΟΣ ΙΙ

Κι έτσι μια μέρα ξύπνησα

χωρίς να έχω κοιμηθεί.

Κοίταζα γύρω μου, δεν πρόσεχα

αφαιρόμουν, δεν σκεφτόμουν

Έτρωγα το φαΐ μου, μα δεν γευόμουν,

έκλαιγα, δεν λυπόμουν,

έπαιζα, δεν χαιρόμουν,

μιλούσα, δεν επικοινωνούσα,

φώναζα, δεν θύμωνα,

με τρυπούσαν, μα δεν πονούσα.

Πήρα τα χαρτιά μου και πήγα στο πανεπιστήμιο

.............................................................................

Ήταν φρίκη!

Εγώ στο φέρετρο και αυτοί οι τέσσερις

με κουβαλούσαν για να πάω στη δουλειά

ακόμα κι έτσι...

Φαίνεται πως η δικιά μου κοινωνικοποίηση

ήταν πολύ σημαντική για όλους εσάς,

ώ Κοινωνία...