ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Όμορφο το βιβλίο μετά από ένα χρόνο

όμορφες αισθήσεις το κορμί σου σαγηνεύουν.

Τάραξες τα νερά της λίμνης μ’ ένα χάιδεμα

απ’ τις ρώγες των δακτύλων σου

και ζάρωσε η λαμπερή μορφή σου στον καθρέφτη.

Άφησες το νυφικό να χαλαρώσει...

Δώδεκα ανοιξιάτικα χρωματιστά πουλιά σε ξεγυμνώνουν

κι άλλα δώδεκα φόρεμα σου κεντάνε από λουλούδια.

Έτσι γυμνή περπάτησες ανάλαφρα απάνω στο νερό,

ακολούθησες τη χρυσή αντανάκλαση ως τον καταρράκτη,

κοίταξες ψηλά τον έναστρο ουρανό,

γλυκά φιλήθηκες με τη σελήνη

ενώ ένα ακόμα ασημένιο δάκρυ γινόταν στολίδι στο λαιμό σου.

Γρήγορα τότε σε νανούρισε το τραγούδι του γρύλου

και κοιμήθηκες ζεστά, μέσα στη φυλλωσιά.

Τώρα χρυσό σου ετοιμάζει πρωινό στεφάνι η φύση

να σου φορέσει ο καλός σου στα ξανθά σου τα μαλλιά

με την ηλιόλουστη λύρα που νέα μέρα ξημερώνει.

Έως τότε ονειρέψου μικρή πριγκίπισσα το θρόνο σου

όπως εσύ τον θέλεις.

Φαντάσου το στέμμα σου όπως εσύ αυτό ποθείς

κι απ’ το βιβλίο θα αναδύονται οι σκέψεις του παιδιού,

σαν το άρωμα αυτής της άνοιξης που κάποτε έμοιαζε νεκρή,

μια στείρα Περσεφόνη.